آجر سفال به عنوان یکی از مصالح ساختمانی از دیرباز مورد استفاده بوده است و قدیمی ترین مصالح ساخته ی دست بشر به شمار می آید. مصرف نوع آجر سفال به عنوان مصالح ساختمانی در ایران سابقه باستانی دارد.

آجر فشاری

این آجر معمولا در سفت کاری و زیرکاری ساختمان به کار می رود و به روش دستی تهیه می شود (آجر گری). این نوع آجر برای کلیه کارهای ساختمانی مانند گره‌چینی، طاق ضربی، دیوارهای حمال و تیغه چینی مناسب است.

آجر سفالی

این دسته از آجرها از نظر ساخت، شکل، رنگ و مشخصات فنی در نهایت دقت تهیه می شوند و بسته به شکل آنها در نقاط مختلف ساختمان استفاده می شوند. به علت جذب کم آب در آجرهای سفالی، به منظور چسبندگی مناسب با ملات، نوع آجر در انواع سوراخ دار آنها را مورد استفاده قرار می دهند. از دیگر خواص آنها سبکی است که باعث بالا رفتن سرعت اجرا می شود.

آجر قزاقی

درباره ی نام آن گفته شده است که روسها پیش از جنگ جهانی اول در ایران قزاقخانه ها را با این نوع آجر می ساختند. رنگ این آجر معمولا سفید است و در نماسازی کاربرد دارد.

آجر های قدیمی

این نوع آجر ها در قطعات بزرگ تولید می شده اند و علی رغم تهیه به روش دستی از کیفیت مناسبی برخوردار بوده اند.

آجر نظامی:

به اندازه ی چهار آجر معمولی ۵*۵۰*۵۰ در کف سالن های سرباز خانه ها در گذشته استفاده می شده است.

آجر ختایی:

این نوع با ابعاد ۵*۲۵*۲۵ در ساختمان های قدیمی در فرش کف حیاط و …

آجر تخت (چهارگوش ایرانی):

این نوع آجر بزرگتر از آجر نظامی است که بطور عمده برای فرش کردن کف بکار برده شده است.

آجر شکری:

این نوع یا آب انباری که در برابر رطوبت مقاوم است و در کار چیدن منبع آب انبار از آن استفاده می‌کردند.

آجر لعابی

این نوع آجر به عنوان آجر لعابی و هنر لعاب کاری از دیرباز در معماری ایرانی متداول بوده است. از مزایای لعاب افزایش مقاومت در برابر عوامل فرسایشی و هوازدگی است، بافت صاف و صیقلی آن مانع از نفوذ آب به درون آجر میشود و در برابر عوامل شیمیایی پایدارتر می شود.

0 0 votes
امتیاز به این محصول