دوام آجر سفال را می‌توان با در نظر گرفتن مواد اولیه، شرایط تولید، خواص حاصله، عملکرد، وضعیت تنش و شرایط محیطی ارزیابی کرد. با این وجود، اکثر مشکلات تأثیرگذار بر دوام تیغه‌های سفالی مربوط به وجود رطوبت و از این رو میزان تخلخل آجر است. تخلخل در نحوه نفوذ آب و حرکت در داخل آجر تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین، دوام آجر سفال بسیار وابسته به میزان تخلخل آن است. این پدیده با سرعت یا سهولت جذب آب توسط سطح متخلخل افزایش می‌یابد.
علاوه بر این، ماندگاری تیغه‌های سفالی نیز تحت تأثیر مقاومت فشاری آن‌ها قرارگرفته است زیرا تحقیقات نشان داده است که این امر به تخلخل و میزان احتراق آن‌ها بستگی دارد؛ بنابراین، مقاومت فشاری کم باعث می‌شود تیغه‌های سفالی بیشتر در معرض آسیب مکانیکی (ترک‌خوردگی یا خرد شدن) قرار بگیرند. از این رو توسط آب و نفوذ مواد آلی می‌توانند تخریب شوند.
مجدداً می‌توان گفت که سطح پایین مقاومت فشاری نیز با سطح بالای تخلخل مرتبط است و تخلخل را به مشخصه اصلی حاکم بر دوام آجر تبدیل می‌کند. تخریب مکانیکی تیغه‌های سفالی را می‌توان بیشتر تحت تأثیر درجه حرارت شدید یا چرخه‌های دمایی بالا یا پایین دانست.
دوام آجر سفال
روش‌های ارزیابی دوام آجر سفال
برای ارزیابی دوام آجر سفال موجود در محل چند روش وجود دارد که قابل‌استفاده است. اگرچه تعیین دوام تیغه‌های سفالی از نظر کمیت دشوار است اما ارزیابی میزان تخلخل و مقاومت مکانیکی باید به ما داده‌های کافی را برای پیش‌بینی اینکه آیا مواد آزمایش‌شده دوام دارند یا خیر؟ ارائه دهد. یکی از این روش‌ها آزمایش نفوذ است که در این آزمایش با استفاده از معیار اندازه‌گیری، زمان لازم برای ورود حجم مشخص از آب به تیغه‌های سفالی با فشار از پیش انتخاب‌شده، تعیین می‌شود. هرچه این زمان کوتاه‌تر باشد، تیغه سفالی نفوذپذیرتر است.
یک روش مشابه دیگر، استفاده از لوله‌های متصل به تیغه‌های سفالی با مقدار مشخصی از آب در فشار اتمسفر است. این آزمایش میزان آب جذب‌شده توسط یک سطح آجری را در مدت‌زمان مشخص اندازه‌گیری می‌کند. بازهم، هرچه زمان کوتاه‌تر باشد، تیغه سفالی نفوذپذیرتر است.
سرانجام به دلیل نحوه تولید تیغه‌های سفالی، سختی سطح، شاخص خوبی از مقاومت مکانیکی است؛ بنابراین، استفاده از چکش اشمیت با انرژی کم می‌تواند مقاومت فشاری کلی تیغه‌ها را ارزیابی کرده و نشانگر دوام آن‌ها باشد. مقادیر بالای انرژی بازگشتی، نشانگر مقاومت فشاری بالاتر و از این رو دوام خوب تیغه‌های سفالی است.
آزمایش اندازه‌گیری میزان نفوذپذیری آجرهای سفالی با استفاده از روش لوله‌های متصل به تیغه‌های سفالی
عوامل مؤثر بر دوام آجر سفال
دوام تیغه‌های سفالی، اساساً به کیفیت مواد اولیه، فرایند تولید، شرایط محیطی و ساختاری که تیغه‌ها در معرض آن قرار دارند، بستگی دارد؛ بنابراین، در درمان‌های به کار رفته برای ساختمان باید به نکات زیر توجه داشته باشید:
- از ورود آب و سایر مواد مضر به توده سفالی جلوگیری کنید
- تسهیل انتقال بخارآب از طریق آجر سفال
- جلوگیری از تراکم در منافذ
- جلوگیری از آلودگی نمک اگزوژن
- توقف متبلور شدن نمک‌های موجود و حذف آن‌ها
متبلور شدن نمک‌های موجود در آجرها
جلوگیری از آب یا رطوبت برای ورود به آجر از تبلور نمک جلوگیری می‌کند. یکی از راه‌های دستیابی به این روش استفاده از ملات گچ یا دفع آب است. سپس سطح آجر سفال به اندازه کافی ضد آب خواهد بود تا از ورود آب به آن جلوگیری شود. این غشای محافظ باید با تیغه سفالی سازگار باشد و باید اجازه عبور بخارآب را فراهم نماید؛ بنابراین باید از ملات‌هایی با پایه آهکی یا گچی به جای ملات‌های با پایه سیمانی استفاده کرد.
با توجه به شرایط داخلی، کنترل رطوبت باید انجام شود تا امکان عبور سریع بخارآب فراهم شود؛ بنابراین، استفاده از سیستم‌های تهویه مطبوع برای نظارت و کنترل رطوبت، یک اقدام مهم برای اجرا است.
صعود مویرگی آب مکرراً اتفاق می‌افتد و معمولاً با سوراخ‌های حفاری برای جلوگیری از افزایش آب، نصب غشای ضد آب و یا با اجازه دادن نفس کشیدن به دیوار آجری، تشخیص داده می‌شود. این تکنیک‌ها مانع این پدیده‌ها نمی‌شوند بلکه این وقایع را در مناطق خاص یا غیرزنده محدود می‌کنند.
شرکت آجر سفال میهن بادوام‌ترین تیغه‌های سفالی خود را به مشتریان گرامی عرضه می‌کند. برای آشنایی بیشتر با محصولات این شرکت با ما تماس حاصل نمایید.
