یکی از انتظارات مهم دیگری که در خصوص دیوارهای آجر سفال خارجی و دیوارهای بین دو فضای مستقل از یک ساختمان با دو ساختمان چسبیده به هم وجود دارد، تأمین صدا بندی با رعایت حدود تعیین شده در مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان است.

در گذشته، با استفاده از آجرهای توپر، سعی می شد با سنگین کردن جدار و طبق قانون جرم، صدابندی لازم برای دیوارها تأمین شود (جدول ۸-۱). با توجه به این نکته که این امر با یکی از دیگر از اهداف دنبال شده که همان سبک سازی ساختمان است در تناقض بود، رویکرد به فناوری هایی که امکان تأمین هر دو هدف را به صورت همزمان تأمین کند بیشتر شده بدین ترتیب، در حال حاضر، صدابندی دیوارهای ساخته شده با آجر سفال به چند طریق می تواند صورت گیرد.

در حالت اول، از یک دیوار ساده با یک لایه آجر سفال استفاده میشود که معمولا در دو طرف با اندود (گچ با سیمان پوشیده میشود. در حالت دوم، دیوار متشکل از چند لایه در نظر گرفته می شود. معمولا سعی می شود لایه وسط یک لایه پشم معدنی یا یک ماده ارتجاعی دیگر باشد. لایه ها می توانند مستقل از هم باشند، و در این صورت دیوار در چند مرحله و به صورت لایه به لایه اجرا می شود. در حالت دیگر، لایه های میتوانند به صورت از پیش آماده، در مراحل تولید در کارخانه به هم بچسبند (شکل ۸-۱). این امر باعث میشود اجرا با سهولت و سرعت بیشتری صورت گیرد. در صورت استفاده از این نوع قطعات، بهتر است ملات نیز به صورت دو نوار مجزا اجرا شود (شکل ۰-۳). 

مقادیر صدابندی دیوارهای ساخته شده با آجر سفال و فشاری در برابر صدای هوابرد در جدول ۲ – ۸ تا جدول ۸-۳ و مقایسه ای از صدابندی هوابرد دیوارهای تکجداره و دوجداره ساخته شده با این آجرها در جدول ۸- ۴ و جدول ۸-۷ ارائه شده است. از بررسی نتایج اندازه گیری صدابندی هوابرد این دیوارها می توان نتیجه گرفت

– افزایش جرم با بالا رفتن چگالی سطحی و ضخامت دیوار، باعث بهبود صدابندی دیوار می شود.

– اندود کردن دیوار از دو طرف صدابندی را حداقل به میزان ۳ تا ۵ دسیبل افزایش خواهد داد.

– استفاده از دیوارهای دوجداره، باعث افزایش صدابندی می شود و برای افزایش بیشتر صدابندی،

باید در بین دو جدار یک لایه پشم معدنی قرار داده شود. با توجه به نتایج مندرج در جدول ها و همچنین ضوابط ارائه شده در مبحث هجدهم مقررات ملی ساختمان، دیوارهایی که شاخص کاهش صدای وزنیافته (R) آنها از ۴۵ و ۵۰ دسیبل بیشتر است، به ترتیب برای دیوارهای خارجی و دیوار بین واحدهای مستقل در ساختمانهای مسکونی قابل قبول میباشند. با توجه به این موارد، و مشخصات فنی دیوارهای تکجداره و دو جداره، می توان گفت که امکان جوابگویی به انتظارات تعیین شده برای دیوارهای نما با استفاده از آجر سفال نسبتأ ضخیم (حدود ۳۰ سانتی متر) عملی است، ولی در مورد دیوارهای بین دو واحد مسکونی، در اکثر موارد تنها با دوجداره کردن می توان انتظارات تعیین شده در مقررات را جوابگو بود.

0 0 votes
امتیاز به این محصول